The Unintended

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι περίεργες.Όσο περίεργη είναι και η φύση του ανθρώπου!
Το ζητούμενο είναι να μπορέσουμε να τις ''αποκωδικοποιήσουμε'' και να πάρουμε ό,τι
θετικό έχουν να μας δώσουν.Να αποκομίσουμε εμπειρίες,να εξωτερικεύσουμε συναισθήματα,
να κλάψουμε,να γελάσουμε,να στηρίξουμε και να στηριχθούμε!

Στις μέρες μας,με την εξέλιξη των τεχνολογικών μέσων η επικοινωνία έχει εκμηδενίσει
τις αποστάσεις,έχει φέρει τις ανθρώπινες σχέσεις ένα βήμα πιο κοντά,αλλά σε πολλές
περιπτώσεις τις έχει πάει κι ένα βήμα πιο μακριά!

Όταν η απόσταση μπαίνει ανάμεσα
σε μία σχέση επί τόπου η σχέση αρχίζει και κινείται σε άλλα πλαίσια,με άλλους κανόνες,
με διαφορετικές προϋποθέσεις.Η απόσταση είναι μία ''πραγματικότητα'' η οποία μπορεί να
προκαλέσει τη λησμονιά και την έντονη επιθυμία για οπτική επαφή αλλά απ' την άλλη,την
ψευδαίσθηση. Η ψευδαίσθηση,αυτή,έγκειται στην πίστη ότι η σχέση αυτή είναι δυνατή
ακριβώς επειδή τα δύο άτομα δεν περνούν μέσα απ' τις δυσκολίες της καθημερινότητας.
Δεν αντιμετωπίζουν τις ίδιες καθημερινές εμπειρίες και εν τέλει καταλήγουν να έχουν
έναν τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής που βασίζεται στην πίστη και αρκείται στην σπάνια
οπτική επαφή.

Μία τέτοια σχέση είναι δεδομένο ότι θα έχει ημερομηνία λήξης,με λιγοστές και
σπάνιες εξερέσεις.

Η λήξη της,βέβαια,δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ομαλή.Τα εμπόδια και η
''τρικυμία'' θα πάρουν μέρος και σε πολλές περιπτώσεις θα παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η άγνοια,η λοξοδρόμηση,η προδοσία είναι μερικά από αυτά.Η ανάγκη για προσοχή αλλά
και η έλλειψη του ανθρώπου σου,πολλές φορές σε οδηγεί σε λάθος μονοπάτια που συχνά
μολύνουν τη σχέση και πληγώνουν τους ανθρώπους.Η ισορροπία,λοιπόν,είναι συνηφασμένη
με το τέλος μίας σχέσης!

Κάθε πράξη έχει και το τιμημά της.Όσο κι αν ο άνθρωπος είναι από τη φύση του
ον εγωιστικό που θέλει να εχει τα πάντα δικά του υπάρχουν κάποιοι άγραφοι κανόνες
ή αλλιώς κανόνες ηθικής που καθορίζουν τις ανθρώπινες σχέσεις! Η προδοσία έχει
βαθύτερα αίτια που πολλές φορές δεν έχουν να κάνουν με την σχέση αυτή καθ' αυτή
αλλά με την ψυχοσύνθεση του κάθε ατόμου.Και πάλι βέβαια,η προδοσία δεν αναιρεί
την αγάπη! Τη δηλητηριάζει αλλά δεν την συντρίβει.Ο άνθρωπος που πρόδοσε μπορεί
να αγαπά,αλλά η σχέση έχει δηλητηριαστεί.Και το δηλητήριο ρέει στη φλέβα όσο
κι αν αφαιρέσεις,όσο κι αν κλείσει η πληγή,όσος καιρός κι αν περάσει.

Το μόνο φάρμακο-πρόληψη που μπορεί να λειτουργήσει σε τέτοιες περιπτώσεις
είναι η ειλικρίνεια,η επικοινωνία και η αγάπη.Η κοινή προσπάθεια που θα
απαλύνει τον πόνο και θα αποκαταστήσει τη σχέση,έως ένα σημείο.Είναι γεγονός,
βέβαια,πως ο δεσμός ποτέ δε θα μπορεί να είναι ο ίδιος.

A*