Forget your perfect offering!

Ενταξει, ειναι γνωστη η αγαπη που τρεφω για τον Leonard Cohen.

Στο αρθρο που εγραψα γι αυτον ανεφερα τους στιχους απο το ρεφρεν του τραγουδιου του Anthem:
“Forget your perfect offering,
there is a crack in everything,
that’s how the light gets in”

Εχω κατσει αμετρητες φορες να συλλογιζομαι γιατι με αγγιζουν τοσο πολυ οι στιχοι αυτοι. Γιατι αισθανομαι τετοια γαληνη ακουγοντας τους;

Η «τελεια προσφορα», η «ρωγμη», το «φως».

Δεν υπαρχει τελειοτητα. Δεν υπαρχει τελειος ανθρωπος. Τελεια πραξη. Τελεια προσφορα.

Ειμαστε ατελεις.

Ειμαστε τα σκοταδια μας.

Ειμαστε οι ρωγμες που μεσα απο αυτες θα μπορεσει να περασει το φως!

Ειμαστε η δυναμη μεσα απο την ευαλλωτοτητα μας!

Θα ηθελα ιδανικα αυτον τον στιχο να τον ακουω καθε πρωι που σηκωνομαι και καθε βραδυ που κοιμαμαι.

Καληνυχτα🌙